ŻYĆ TAK, ABY Z NIM ZMARTWYCHWSTAĆ
Wielki Piątek jest dla wszystkich wierzących dniem szczególnej zadumy i refleksji. Obchodzimy bowiem pamiątkę dnia w którym nasz Pan oddał za nas swoje życie. Kościół nie sprawuje Eucharystii koncentrując się na rozważaniu męki i śmierci Chrystusa przypominając nam cenę jaka została zapłacona za nasze zbawienie. Cała Liturgia skoncentrowana jest na Krzyżu i jego zwycięstwie.
Ewangeliczny przekaz św. Jana Apostoła, naocznego świadka męki i śmierci Pana Jezusa, odczytali lektorzy wraz z Ks. Proboszczem. Następnie rozbrzmiała przepiękna modlitwa powszechna, obejmująca cały świat. Centralnym i najbardziej uroczystym momentem Liturgii Męki Pańskiej była adoracja krzyża znaku zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią, znaku naszego zbawienia. Kapłan stopniowo odsłaniał ramiona krzyża trzykrotnie śpiewając: Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata. Każdy z wiernych miał możliwość osobistej adoracji krzyża poprzez podejście, uklęknięcie i z największą czcią ucałowanie ran Chrystusa, w podzięce Zbawicielowi za męki trud. Po Komunii Świętej wyruszyła procesja do Grobu Pańskiego. Wystawienie zakrytej białym welonem monstrancji z Panem Jezusem zakończyło Liturgię Męki Pańskiej. Rozpoczęła się adoracja Pana Jezusa w grobie, a strażacy pełnili uroczystą wartę.
